دولت بایدن میگوید شرکتهای چند میلیارد دلاری باید برای جلوگیری از حملات سایبری بیشتر تلاش کنند
چرا مهم است: حملات سایبری دولتی و جاسوسی شرکتها هر سال به نگرانی بزرگتری تبدیل میشوند که اغلب منجر به میلیونها دلار خسارت میشود. در حالی که دولتها، کسبوکارها و کارشناسان امنیت سایبری برای محافظت از شهروندان و مشتریان تلاش میکنند، مهاجمان با دادههای حیاتی کنار میروند. از هماکنون، افراد و کسبوکارهای کوچک در هنگام حمله به خودی خود هستند، اما دولت بایدن میخواهد آن را تغییر دهد و شرکتهای
کاخ سفید روز پنجشنبه از استراتژی جدید امنیت سایبری ملی برای ایمنتر کردن فضای سایبری برای آمریکاییها رونمایی کرد. این سیاست جدید مسئولیتی را بر دوش شرکتهای فناوری و سازمانهای بزرگ میگذارد تا سیستمهای خود را ایمنتر کنند، به طوری که بهتر بتوانند در برابر تهدیدات امنیتی سایبری پیچیدهتر از سراسر جهان مقاومت کنند.
با توضیح موضع خود، دولت بایدن گفت که "سازمان هایی که بیشترین توانایی و موقعیت را برای کاهش خطرات دارند" باید به جای اینکه بار امنیت سایبری را به دوش افراد، مشاغل کوچک و دولت های محلی منتقل کنند، برای اطمینان از ایمنی آنلاین شهروندان آمریکایی بیشتر تلاش کنند. /p>
سند سیاست جدید همچنین حملات باجافزاری را تهدیدی برای امنیت ملی نامیده و گفته است که دولت در حال تلاش برای ایجاد یک "رویکرد جامع فدرال" برای رسیدگی به این مشکل با همکاری متحدان بینالمللی آمریکا است. در تلاشی برای ایمنتر کردن آمریکا در برابر تهدیدات امنیت سایبری، دولت گفت که «از تمامی ابزارهای قدرت ملی برای برهم زدن دشمنان استفاده میکند» و با بخش خصوصی برای خنثی کردن عوامل مخرب همکاری خواهد کرد.
کاوش بیشتر در تهدیداتی که توسط ایالات متحده و دیگر دموکراسیهای لیبرال، سند راهبردی انگشت اتهام را مستقیماً به سوی «چین، روسیه، ایران، کره شمالی و سایر کشورهای خودکامه با تجدیدنظرطلب» نشانه رفته است. قصد دارد."
دولت با متهم کردن کشورهای فوق به جنگ سایبری با بیتوجهی کامل به حقوق بشر و قوانین بینالمللی، گفت که آنها خطری آشکار و فعلی برای امنیت ملی و عمومی آمریکا هستند. ایمنی و رونق اقتصادی.
در یک ارزیابی نکبتبار از قابلیتهای فعلی امنیت سایبری کشور، دولت اذعان کرد که مکانیسمهای دفاع سایبری موجود قدیمی و ناکارآمد هستند. این سند با توصیف سیاستها و پروتکلهای امنیت سایبری فعلی آمریکا به عنوان «ناکافی و ناسازگار»، خواستار مقررات قویتر و سیاستگذاری بهتر برای حفاظت از زیرساختهای حیاتی شد.
شایان ذکر است که سند سیاستگذاری بیشتر یک دستورالعمل است تا یک دستور اجرایی، به این معنی که شرکتهای فناوری و شرکتهای بزرگ تعهدی ندارند که پول بیشتری برای برنامههای امنیت سایبری خود سرمایهگذاری کنند.
سیاستهای ترسیم شده توسط دولت بایدن مستلزم اقدام قانونی توسط دولت است. کنگره قبل از اینکه بتوان آنها را در سطح ملی اجرا کرد، اما با توجه به فضای سیاسی فعلی در کشور، به احتمال زیاد به این زودی امکان وقوع آن وجود ندارد.